عصرزاگرس/سید عنایت اله جهان آرا: شرکت مردم در انتخابات در نظام اسلامی علاوه بر اینکه حق مردم از جهت مشارکت در تعیین سرنوشت خویش است تکلیفی الهی نیز محسوب می‌شود. چه آنکه در منطق اسلام *حق* و *تکلیف* دو مفهوم متضایفند، بدین معنا که هرجا حقی برای کسی وجود دارد تکلیفی نیز بر عهده صاحب حق وجود خواهد داشت. از این رو همانطور که برگزاری انتخابات برای انتخاب نمایندگان برای احقاق حق مردم امری ضروریست، تکلیف شرکت در انتخابات نیز موضوعی قابل توجه برای همه افراد جامعه محسوب می‌شود. بر این اساس علاوه بر لزوم حضور مردم در انتخابات، مبادرت به بهترین انتخاب و گزینش کاندیدای اصلح نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است.
مقام معظم رهبری در بیانات خویش نسبت به دقت در انتخاب کاندیداها می‌فرمایند؛ *مردم عزیز ما و به خصوص جوانان احساساتشان را کنترل و با عقلشان تصمیم بگیرند* .
ما باید محاسبه کنیم، تحقیق کنیم، بررسی کنیم و معیارها را ملاحظه نماییم تا بتوانیم بهترین انتخاب را در گزینش کاندیدای اصلح داشته باشیم. باید گشت و امین‌ترین را انتخاب کرد، باید جستجو کرد و در بین این چند نفر به طور نسبی قادرترین بر اداره کشور را پیدا کرد.
با توجه به این موضوع و لزوم انتخاب کاندیدای اصلح در انتخابات، معیارهای برگزیدن کاندیدای اصلح نیز اهمیت پیدا میکند که می توان به بعضی از معیارهای ایجابی و سلبی کاندیداهای اصلح اشاره ای داشته باشیم.
۱- تدین :
برای نماینده آگاهی سیاسی، جرات و جسارت در برخورد با مسائل، آگاهی از مسائل کشور و جهان لازم است، لکن رکن اصلی تدین است. یعنی اعتقاد به اسلام و به اصول و پایه های دینی و عامل بودن به اینها.
نماینده ای متدین است که با نیت خدایی برای مردم کار میکند و خود را نماینده همه مردم حوزه انتخابیه خود بداند و برایش مهم نیست که چه کسی به ایشان رای داده است.
( ان اکرمکم عندالله اتقاکم)
۲- صداقت و صمیمیت با مردم و دلسوزی برای مردم:
مجلس شورای اسلامی،مجلس مردم است. نماینده باید دلسوز مردم باشد. خود را وقف مردم نماید، صداقت در گفتار ، رفتار و کردار داشته باشد.
۳- طرفدار مستضعفین و ضعفا:
نماینده باید طرفدار قشر ضعیف جامعه باشد. زندگی خود را در سطح زندگی ضعفا یا نزدیک به سطح زندگی ضعفا قرار دهد. با قشر محروم جامعه معاشرت داشته باشد و درب خانه اش به روی این قشر باز باشد و پای درد دلشان بنشیند.
نماینده باید مردم محور باشد. هم برای مادیت مردم، هم برای معنویت مردم، هم برای ایجاد عدالت میان مردم، هم برای احیای شان انسانی مردم، هم برای آزادی مردم تلاش نماید.
۴- بهرمندی از فهم و درک سیاسی:
نماینده باید دارای فهم و درک سیاسی باشد و مسائل کشور را بفهمد؛ هم مسائل خارجی و توطئه های دشمنان را و هم مسائل داخلی و نیازهای مردم و اولویتهای کشور را؛
اینطور نباشد که بدون رعایت اولویتها، مسئله ای را مطرح کند و شعاری بدهد و یا سخنی براند که هم به نظام آسیب بزند و هم عقبه تاریخی مردم حوزه انتخابیه و ایل و تبار خود را خدشه دار کند.
۵- بهرمندی از تخصص، تجربه و کارآمدی:
انتخابات یک کار بزرگ و یک اقدام شرعی و یک اقدام خدایی است. پیدا کردن آدمهای مناسب برای اینکار بسیار مهم است.
نماینده باید کارآمد باشد. تجربه و سابقه بالایی در امر نمایندگی داشته باشد. کسی که تجربه چندین دور حضور در مجلس شورای اسلامی را دارد قطعا اشرافیت بیشتری به موضوعات مجلس دارد تا کسی که در ابتدای راه میباشد. با عنایت به اینکه کسی که بمدت چند دوره در کسوت نمایندگی فعالیت داشته و آشنایی کامل به نقاط قوت و ضعف حوزه نمایندگی خود دارد قطعا میتواند در حوزه قانونگذاری و پیشرفت و توسعه حوزه نمایندگی خود تاثیر بسزایی داشته باشد.
انتخاب افراد تازه کار و کم تجربه اشتباه محض است. چون نماینده شدن ماراتونی نیست که افراد بواسطه آن کسب سابقه و شهرت کنند. در صدر اسلام گفتمانی با عنوان گفتمان تخصص و تعهد مطرح بود.امروز شاید اقتضا میکند که این گفتمان بازیابی و بازخوانی شود.علم بدون تهذیب به هیچ دردی نمی خورد و در مقابل ممکن است کسی متعهد، متدین و و اهل اخلاق باشد، اما تخصص و خاصیتی از جهت کارآمدی نداشته باشد که به درد جامعه بخورد.ما باید در انتخابات کسانی را انتخاب کنیم که هردو خصوصیت تخصص و تعهد را باهم داشته باشند.در کنار این دو مورد نماینده خوب باید توانایی استفاده از افراد با تجربه،کارآمد نخبه و متفکر در سطح حوزه انتخابیه خود را داشته باشد تا در شرایط بحرانی از خرد جمعی آنان استفاده کرده و خود به عنوان محوری قدرتمند مسئولین را متوجه گرفتاریها و مشکلات مردم نماید.
۶- پیگیر مبارزه عملی با فساد:
نماینده باید ضد فساد بوده و با فساد مالی و اقتصادی به شدت و به جد از بن دندان و نه به لفظ، مخالف و عاری از هرگونه پرونده فساد مالی باشد تا بتواند با هرگونه فساد مبارزه نماید. از طرفی بی حساب پول خرج کردن کاندیدا نشان از نامحرمیت است و عطش وی را به نمایندگی نشان داده و بیان می کند که از سر تکلیف نیامده است. پول را اگر از راه حلال صرف کند، اسراف است و اگر از راه حرام هزینه کند ضامن است و برای صاحب پول کار خواهد کرد نه برای مردم.
۷- ندادن وعده های خارج از توان:
دادن وعده های خارج از توان توسط کاندیدا خیانت و نفاق است. اگر کاندیدا وعده های بدهد که در اختیارات وی نباشد معنی این وعده ها اگر درست باشد، این است که آن کاندیدا کار اصلی را که تصویب قانون مترقی و مطالبه برای دستیابی به قانون برتر است را رها کرده و تبدیل به دلال شده و اگر وعده ها دروغ باشد که به گناه کبیره افتاده است.
۸- ممنوعیت توهین به کاندیدا ها:
یکی از مهمترین راه تشخیص اصلح عدم توهین و تهمت کاندیدا به کاندیداهای دیگر می باشد. هر کاندیدا که در فضای مجازی و یا حقیقی به تنقیص کاندیداهای دیگر می پردازد، قطعا و قطعا لیاقت نمایندگی ملت بزرگ ما را ندارد.
بزرگترین نشانه بی تقوایی و فسق این است که یک کاندیدا در سخنرانی و یا فضای مجازی خود، سیل دروغ، ناسزا، تهمت، بهتان و افترا به کاندیداهای دیگر سرازیر کند. حتی یک مورد تنقیص دیگران او را از شایستگی ساقط می کند.
باید از رای دادن به شعارهای تند و نفی کننده دیگران خودداری کنیم. حتی اگر سخنان سلبی طرف از منطق و حقانیت برخوردار باشد، نیمی از مسئله را حل می کند و نیم دیگر آن اثبات عرضه و کارآمدی خود فرد است. باید به این درجه از بلوغ فکری رسیده باشیم که به تند حرف زدن، حمله به این و آن رای ندهیم و جنبه های اثباتی و ایجابی طلب کنندگان رای را نیز مورد توجه قرار دهیم.
امیدوارم با تامل و تدقیق در این نوشتار که به شما مردم شریف و نجیب کهگیلویه بزرگ تقدیم می گردد انتخابی شایسته را در انتخابات پیش رو رقم بزنیم.
سید عنایت اله جهان آرا
دیدگاه های مردم