عصرزاگرس، نصیر فاضلیان مقدم در یادداشتی نوشت: در رویارویی با هر حادثه ای، رسالتی را که بر دوش داریم و نقشی را که برای مخاطبین مان باید در اندیشه مان بپرورانیم ، انتقاد و همگرایی نیست زیرا این روش برخوردی بعد از وقوع اتفاقات را ،کمابیش همه میدانند.
پس در خودمان تفکری «واگرا،»راه حلی جدید،تغییر زاویه دید و نهادینه کردن رفتار جانشینی درست را
بپرورانیم.
بنابراین:
انتقاد از عوامل دخیل و قوه قهریه در ایجاد یک رفتار قبیح ، چندان کارساز نیست ( دقیقا مثل امر و نهی والدینی) و باعث استمرار عمل توسط گروههای هدف، که غالبا نوجوانان و جوانان اند، می شود چون این شیوه پردازش، در نقش تایید اجتماعی و تقویت رفتار عمل میکند.
دیگر انکه
در بستر اجتماع هم فرار از دیار شدن به جای استمرار قانون بتدریج نهادینه میشود
و به یک فرهنگ مقبول نامعقول تبدیل میشود،
بدون از اینکه عواقب آنرا بدانیم وضررهای محتمل را سنجیده باشیم.
در صورتیکه میبینیم مرتکبین قتل از کیلومترها فاصله مورد را بدون سپر دفاعی ودر معرض مراقبت ، راحت از بین میبرند
پس در مورد علل پیش رویدادی رفتار بحث و تبادل نظر کنیم
نه عوامل پس رویدادی؛
به فرزندانمان رفتارهای غلط را ناخواسته آموزش ندهیم
بیداری وجدان ، نهادینه کردن قانون در هر شرایطی و سبک منطقی زیستن را بیاموزیم
به تصمیمات اورژانسی در برخورد با یک رفتاری که بخشی از سبک زندگی طبقه و یا جغرافیایی شده،
روی نیاوریم چون در این صورت همیشه باید در حالت آماده باش باشیم
نصیر فاضلیان مقدم
عالی و کاملا منطقی
درود بردکتر
سلام بردکترفاضلیان جالب بود.
درود بر دکتر فاضلیان
امیدواریم مسئولین قضایی و اجرائی از این دسته تحلیل های روانشناختی و تربیتی در سطح جامعه بخصوص فضای مدارس و فضای زندان ها بهره بگیرند که ان شالله وقوع جرائم خشن به حداقل ممکن برسد.
بسیار عاااااااااااااالی…. درود